Cambuur-Leeuwarden is de tweede seizoenshelft begonnen met een 3-0 overwinning op FC Dordrecht. Dat was tot nu toe meteen de grootste thuisoverwinning van 2010/2011. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat het er het eerste uur van de wedstrijd zeker niet naar uitzag dat de thuisploeg met deze ruime cijfers van het veld zou stappen. Want – Mien, het was niet goed – , zou Simon Carmiggelt hebben gezegd. – Ik sit hier nou vijfentwintig minuten te kieken – merkte een trouwe supporter op – maar ut like dur wel vijfenveertig- . En hij was niet de enige die er zo over dacht. Het was uitgerekend de in het oude nest teruggekeerde Bob Schepers, die in de eenenzestigste minuut de score opende en daarmee zijn ploeg een broodnodige injectie gaf. Als Dordrecht, getraind door Hennie Lee (spreek uit: Lie), daarvoor de kansen beter had benut, had het zomaar een verdiende voorsprong kunnen nemen.
Zo liep het echter niet. Het was met name Cambuurdoelman David Meul, die zijn zoekende en onwennig spelende ploeg overeind hield. Na ruim tien minuten, greep hij knap in bij een schot van Nick Koster. Een minuut later behoedde hij Cambuur met een fraaie safe opnieuw voor een achterstand. Kevin Diaz stond meteen daarop een Dordse score in de weg. Tijd om te bekomen was er nauwelijks, want met een reflex hield Meul weer even later, zelf zijn doel schoon. – Dat eerste uur uur speelden wij beslist prima, vond Lee. We gaven niets weg en organisatorisch stond het goed. Wij creeerden inderdaad grote kansen met Beugelsdijk, Van Hintum en Lopes. De enige fout die we maakten, was dat we niet scoorden-. In een dergelijke situatie, treedt meestal de oude voetbalwet in werking dat als jezelf niet scoort, de tegenstander het wel doet.
Het was dus de met veel drive spelende Schepers, die met zijn lastige lage schot, het apatisch ogende Cambuur over de drempel hielp en de wedstrijd deed kantelen. Cambuur speelde overigens in het tweede bedrijf aanmerkelijk beter. In de pauze hebben we de zaak kalm doorgesproken en goed neergezet, aldus Arts. Enthousiasme, initiatief durven nemen en de rust bewaren waren onze hoofdpunten.- Gooi alles van je af en laat de mensen zien wat ze graag willen zien -. De 1-0 van Schepers had een bevrijdende uitwerking op de ploeg. Zes minuten na de openingstreffer was het, na een goede bal van links van opnieuw Schepers, Kevin Diaz die de stand naar 2-0 tilde. Vijf minuten voor tijd werd het zelfs 3-0. Bedenker was weer eens Sandor van der Heide. Hij bereikte Bob Schepers die het passje gaf op de kort daarvoor ingevallen De Vries. Mark de Liwwadder schoof de bal beheerst in het Dordse doel. Een lekkere binnenkomer in het nieuwe jaar voor De Vries. Als Cambuur voort kan borduren op het in het laatste half uur van deze partij vertoonde spel, kan het seizoen een positieve draai krijgen. – Lang niet alles was goed – aldus een verheugde Arts, maar dat hoeft ook niet. Fouten maken mag, hebben wij de jongens in de rust meegegeven – Ik ben ontzettend blij, met name ook voor de vertrekkende Alex Pama. De ploeg heeft keihard gewerkt en zichzelf eindelijk eens beloond. Daarnaast werd de nul gehouden en dat is niet onbelangrijk voor onze verdediging.-. Ondanks de duidelijke minpunten, een wedstrijd voor Cambuur, die perspectief biedt voor de rest van het seizoen.
CAMBUUR-LEEUWARDEN: Meul, Van der Ree, Luirink, Van Boxel, Diaz, Beekmans, Van der Heide, Guijt, Maachi (83 De Vries), Ghoochannejahd, Schepers (89 Turk)
FC DORDRECHT: Van der Ploeg, Longuet (69 Hulst), Beugelsdijk, Van Muyen, Ramos, Kalisse, Van Hintum, Lopes, Van der Sloot, Quekel (79 Jongebloet), Coster (89 Van Hese)
Scheidsrechter: J. Kamphuis
Gele kaarten: Van Boxel, Van der Heide (Cambuur); Coster, Van Muyen ( Dordrecht)
Toeschouwers: 5850
