Cambuur Leeuwarden en het uit de eredivisie gedegradeerde RKC hielden vrijdagavond aan een uiterst boeiende ontmoeting beiden een punt over. Het werd in Leeuwarden namelijk 1-1. Daar viel mee te leven, Toch overheerste na afloop een licht gevoel van teleurstelling. Opnieuw viel de tegengoal in de slotfase. In de zesentachtigste minuut om precies te zijn. Het incasseren van tegendoelpunten vlak voor het eindsignaal begint bijna wetmatige trekjes te krijgen bij Cambuur. Het hoge tempo van de eerste helft en een flink stuk van de tweede helft eiste kennelijk zijn tol. Zo luidde in ieder geval de verklaring van Stanley Menzo.- Je speelt natuurlijk wel tegen een club die een half jaar geleden nog op het hoogste niveau acteerde-. Daarom was Menzo uiteindelijk toch een tevreden man, temeer daar zijn selectie momenteel niet optimaal is.

De start was wervelend. Cambuur liet sprankelend spel zien, was fel en toonde lef. Ditmaal begon de ploeg duidelijk niet slap aan de wedstrijd. Al in de vierde minuut zwenkte Oguzhan Turk prachtig naar binnen en haalde van afstand met zijn linkerbeen verwoestend uit. RKC-doelman Ohad Levita had nadrukkelijk het nakijken (1-0). Tijd om te bekomen was er nauwelijks. Binnen de minuut had RKC de stand gelijk kunnen trekken. Een schot op het verlaten doel ketste, voor Cambuur fortuinlijk, af op de rug van een verdediger. Bij vlagen kwam het publiek ogen tekort. Cambuur spelend met de weer duidelijk in vorm gerakende Mark de Vries als diepe spits en Van Boxel in een opbouwende rol trok het initiatief naar zich toe. De uitstekend spelende Maachi en Guijt misten maar net het doel. Na een kwartier moest Mark de Vries met een blessure aan zijn mond tijdelijk het veld verlaten. Het duurde een minuutje of tien eer de ploeg het ritme had hervonden. Toen was het ook direct bijna raak. Dezelfde Mark de Vries kopte uit een prachtige actie en dito voorzet van Maachi vlak voorlangs. Even later ontsnapte aan de andere kant Cambuur opnieuw. Eerst was Donny de Groot heel dicht bij een doelpunt en de uitblinkende Derk Boerrigter mikte net naast het doel van de overigens uitstekend keepende Meul.

De beste gelegenheid om RKC op een 2-0 achterstand te zetten, kwam tien minuten na de rust. De bij vlagen ongrijpbare Maachi werd door Guijt fraai vrij voor de keeper gezet. Hij liet deze droomkans helaas onbenut. Daarmee leken de mogelijkheden voor Cambuur opgebruikt. Lanzaam maar zeker begon men de grip op de wedstrijd te verliezen. Er werden onnodig corners weggegeven en in tegenstelling tot de eerste helft was RKC steeds meer de bovenliggende partij. De dreiging van de gelijkmaker nam toe en het gevoel van onbehagen groeide navenant. Cambuur kwam niet of nauwelijks meer onder de druk vandaan. Bij herhaling werd onnodig balverlies geleden. Met de vervanging van De Vries door Koc raakte Cambuur bovendien logischerwijs door de lucht zijn aanspeelpunt kwijt. Het spel maken was er uiteraard niet meer bij en de druk nam griezelige proporties aan. Uiteindelijk was het Derk Boerrigter die RKC naast Cambuur bracht. Onverdiend kon je die gelijkmaker zeker niet noemen. Ook al omdat over de gehele wedstrijd gerekend, RKC de kansen kreeg en Cambuur de mogelijkheden. Op die constatering na afloop viel weinig af te dingen. Cambuur echter, spelend als in de eerste helft tegen RKC, gaat zeker nog hele mooie dingen doen deze competitie.

CAMBUUR: Meul, Jansen, Hese, Van Boxel (72 Van der Heide), Beekmans, Guijt, Maachi, De Vries (70 Koc), Turk (78 Mamdeov), Diaz, Kapralik

RKC: Levita, Drost (78 Braber), Van Peppen, Mulder, Benson, Boerrigter, Van Hout, Duits (59 Meijers), Colin, De Groot, Bandjar (38 Varela)

Scheidsrechter: K. Blom

Gele kaarten: Diaz (Cambuur), Colin (RKC)

Toeschouwers: 6548, waaronder Johnny Bosman en Ed de Goeij