De wedstrijd SC Cambuur-Go Ahead Eagles werd ingeluid door een paar geweldige sfeeracties. Eerst was er de huldiging van het kampioensteam van C1. De jongens van René van Rijswijk en Otto Hoekstra maakten een ere-ronde langs de met 10.000 toeschouwers volgepakte tribunes. Vervolgens werd op ruime afstand vanachter de Oosttribune vuurwerk afgestoken en zwaaide rond het veld een tiental mannen met immense grote vlaggen, uiteraard geel en blauw. Dat waren ook de kleuren van de duizenden ballons die werden opgelaten en richting Het Vliet afdreven. Voor Noord werd nog een rookkanonnetje in stelling gebracht en toen de spelers het veld opkwamen daalde een milde regen van blauw-gele papierslierten neer op het veld. Nee, aan de sfeeracties zou het deze middag niet liggen. Bovendien was het aandoenlijk om te zien dat de spelers met peuters en kleuters aan de hand het veld opkwamen, voor een deel kinderen van Cambuurspelers. Tijdens de wedstrijd werden de spelers luid aangemoedigd, vooral van Noord, ook in perioden dat het even vast zat. De ontlading bij de 1-0 voorsprong was enorm. De teleurstelling na afloop was dat eveneens, met name omdat het idee overheerste dat er meer in had gezeten. Toen de spelers, die even gestrekt te velde gingen, de kleedkamer hadden opgezocht, trad er een zekere berusting en gelatenheid op. Omkijken naar een mooi seizoen, vooruit kijken naar 2010-2011 en denken aan het liedje van Noord: ‘SC Cambuur promoveert, is het niet nu dan volgend jaar’.

Incidenten deden zich nauwelijks voor of het moest al zijn dat het bij de toegang tot het fietshok en ‘ t Hertje even kwam tot een woordenwisseling met de stewards toen die de doorgang versperden tot het moment dat de laatste Deventer speler de bus had bereikt. De stewards losten het probleempje op met bewonderenswaardige kalmte.

Cambuur-directeur Alex Pama wist ook wel dat hij beter een andere moment had kunnen kiezen om zijn kritiek op het promotie-degradatie-beleid van de KNVB aan de orde te stellen. Toch wilde hij wel even kwijt dat er nauwelijks een Europese competitie is op te noemen waarin de nummer twee  in het geval van Cambuur ook nog met een royale voorsprong op nummer drie  niet rechtstreeks promoveert. Er was in de Cambuurcatacomben ook enige kritiek op de scheids. Was er niet minstens één handsbal rijp voor een penalty, mocht men zich afvragen. Laten we het maar op houden dat de arbitrage het niveau van wat gebruikelijk is in ons land, niet ontsteeg.vannavond foto,s.